Dichter en kinderboekenschrijver Eduard Gerdes 1821-1898

Doetinchemse prominenten

Protestantse kinderen van vroegere generaties hebben allen gemeen dat zij op de zondagsschool het lied 'Er ruischt langs de wolken' leerden. De dichter ervan was Eduard Gerdes (Kleef 1821-Doetinchem 1898), een productief schrijver van kinderboeken.

Deze zoon van een lutherse textielverver was een rusteloos en gedreven figuur. Aanvankelijk was hij evangelist en als zodanig in verschillende plaatsen woonachtig, vanaf 1856 ook in Doetinchem. Zijn verhuizingen hadden vaak te maken met leerstellige conflicten, zo ook zijn vertrek uit Doetinchem.

De kanten zakdoek

Hij ging in Haarlem wonen waar hij zich aan het schrijven van kinder- en onderwijsboeken wijdde, in dezelfde geest waarin hij als evangelist en predikant had gewerkt: rusteloos en gedreven. Meer dan honderd boeken zouden het licht zien. Gerdes' kinderboeken, waarvan De kanten zakdoek uit 1867 een van de bekendste is, speelden voor een belangrijk deel in de Tachtigjarige Oorlog. Ze waren moralistisch van toon, gericht op het positief beïnvloeden van het gedrag en de denkwereld van de lezers. Gerdes verzorgde ook schoolboeken, onder meer leermethoden in de Engelse, Franse en Duitse taal.

Rust

In 1878 keerde Gerdes terug naar Doetinchem waar de ongedurige geest kennelijk tot rust kwam. Hij bleef er wonen tot zijn dood, twintig jaar later. Op zijn grafsteen staat: 'Ter nagedachtenis van den dichter van "Er ruischt langs de wolken", van de Zondagsschoolkinderen in Nederland.'

Dit verhaal is onderdeel van de canon van Doetinchem. Het volgende venster is hier te vinden.