Verzetsstrijder Jan van Hoof

Toen in 1940 de Duitse bezetter Nijmegen bezette, studeerde hij aan de Katholieke Universiteit Nijmegen en kwam hij terecht in het studentenverzet. Tijdens de oorlog bleef hij lid van de padvindersbeweging (Scouting), ook toen dat na 2 april 1941 illegaal was. Na de Tweede Wereldoorlog is het Erekruis van de 'Nederlandse Padvindersraad' omgedoopt tot het Jan van Hoof-kruis.

Explosieven aan de Waalbrug

Als lid van de Geheime Dienst Nederland verzamelde Jan van Hoof maandenlang informatie over onder andere de aangebrachte explosieven bij de Waalbrug en de spoorbrug in Nijmegen. Er is geen hard bewijs, maar men gaat ervan uit dat Van Hoof op 18 september explosieven onschadelijk maakte die aan de Waalbrug waren aangebracht door de Duitsers. Volgens het rapport, uitgebracht in 1951 door een commissie, ingesteld door het Ministerie van Oorlog, was een deel van de springladingen nog intact toen de Britten de brug innamen. Niettemin gaf men Van Hoof het voordeel van de twijfel, omdat de Duitsers wel degelijk springladingen hadden hersteld na sabotage, echter hij kan volgens het oordeel van deze commissie niet als redder van de brug worden aangemerkt. Tevens vermoedde de commissie dat de Duitsers de brug niet wilden vernielen, omdat ze deze nodig hadden voor een eventueel tegenoffensief.

Scoutcar

Op 19 september gaf Van Hoof enkele tekeningen af van Duitse versterkingen rond de Waalbrug bij hotel Sionshof nabij de Heilig Landstichting. Het hotel fungeerde als een verzamelpunt voor geallieerde militairen en oorlogsverslaggevers. Vanaf hotel Sionshof vertrok hij die middag om een verkenningswagen van de Royal Engineers door de Nijmeegse binnenstad te loodsen. Op de Nieuwe Markt (vlak bij de spoorbrug) werd de Humber scoutcar met daarin Lance-Sergeant W.T. Berry (30 jaar) en Guardsman A. Shaw (23 jaar) in brand geschoten. Jan van Hoof werd van de wagen geslingerd. Hij overleefde het voorval, maar werd alsnog opgepakt, mishandeld en ter plaatse om het leven gebracht. De herdenkingstegel met de tekst "HIER VIEL JAN VAN HOOF REDDER DER WAALBRUG 19-9-1944" die in 1945 in het trottoir van de lange Hezelstraat hoek Nieuwe Markt werd aangebracht, ligt nu op het Joris Ivensplein.

Het graf

Aanvankelijk werden Van Hoof, Berry en Shaw begraven aan de rand van het Kronenburgerpark. Pas een paar dagen later werden zij opgegraven en geïdentificeerd. Op 4 augustus 1945 werd Jan van Hoof van de Begraafplaats Rustoord overgebracht naar de Begraafplaats Daalseweg waar nog steeds een monument te vinden is. In 1971 is hij herbegraven op het erehof van de Algemene begraafplaats Vredehof in Nijmegen aan de Weg door Jonkerbos. Op zijn grafsteen stond tot september 2009 als datum van overlijden 22 september 1944. Lance-Sergeant W.T. Berry en Guardsman A. Shaw zijn hemelsbreed op ca. 500 meter afstand begraven, op de Militaire begraafplaats Jonkerbos War Cemetery aan de Burgemeester Daleslaan.

Plaquette van Jac Maris

Op de Waalbrug werd, ter herinnering aan de heldendaden van Van Hoof en zijn medestrijders, op 18 september 1945 een plaquette onthuld. Deze is geplaatst op de pijler aan de Lentse kant van de brug. Dit monument, van de hand van Jac Maris, is een natuurstenen gedenksteen met een knielende mannenfiguur in reliëf.

Verzetsmonument op het Keizer Traianusplein

In het verzetsmonument op het Keizer Traianusplein, net voor de Waalbrug, worden allen geëerd die met Jan van Hoof in het verzet vielen voor de bevrijding van Nijmegen. Dit monument is gemaakt door beeldhouwer Marius van Beek, die zelf ook verzetsstrijder was en Jan van Hoof persoonlijk had gekend. Dit monument, een bronzen beeld, bestaat uit een rennende mannenfiguur met vlag en werd door minister Beel onthuld op 17 september 1954, tien jaar na de dood van Van Hoof. De vlag verbeeldt de Nederlandse vlag als nationaal symbool van eenheid en verbondenheid. Omdat er te weinig tijd tussen de opdracht (in februari 1954) en oplevering was, werd in eerste instantie een bronskleurig geverfd gipsen afgietsel onthuld. Bij dit monument vindt in Nijmegen de jaarlijkse dodenherdenking op 4 mei plaats. Tijdens de plechtige onthulling van dit verzetsmonument hebben vele aanwezigen zich geërgerd aan een reclamevliegtuig met de leus "Lees liever Libelle". De hoofdredactie van Libelle en de piloot Martin Schröder (de latere oprichter van Martinair) boden in de Gelderlander van 23 september 1954 hun excuses aan.

Rol van scouting tijdens oorlog

In 1933 werd in nazi-Duitsland scouting verboden. Na de inval in Nederland probeerde de Duitse bezetter om te komen tot één nationale Nederlandse jeugdbeweging, waarin alle Nederlandse jeugdbewegingen, waaronder de Padvinderij en de nazistische Nationale Jeugdstorm, zich zouden verenigen. Dit werd geweigerd, en daarom werd de Padvinderij, net als in de andere bezette landen, verboden. Veel leden van de Padvinderij bleven echter in het geheim doorgaan. Zo belandden zij als vanzelf in de illegaliteit. Dit gebeurde ook met Jan van Hoof. Hedendaagse scoutinggroepen in Nijmegen, Gouda en Nieuwegein zijn als eerbetoon naar Jan van Hoof genoemd.

Bekijk de beelden van het polygoon-journaal de kranslegging op de Waalbrug bij de gedenksteen.

Liberation Route

Het bijgevoegde luisterverhaal is geproduceerd door de Stichting Liberation Route Europe, in samenwerking met o.a. Nationaal Bevrijdingsmuseum 1944-1945 en Airborne Museum 'Hartenstein'. Ga naar www.liberationroute.nl voor meer luisterverhalen over het einde van de Tweede Wereldoorlog in Gelderland.

Educatie

Bij dit verhaal is er voor leerlingen van groep 7 en 8 van het basisonderwijs (10-12 jaar) en voor de onderbouw van het voortgezet onderwijs (12-14 jaar) een lesbrief beschikbaar. De Liberation Route-lesbrieven sluiten aan op het landelijke verhaal over de Tweede Wereldoorlog met lokale verhalen over de oorlog en de bevrijding. De leerlingen ervaren hoe lastig het is om in oorlogstijd keuzes te maken.