Gerardus Flamens (ca. 970 - 1042) staat in de geschiedenisboeken bekend onder meerdere namen. Zo komen onder meer Gerard de Vlaming en Gerard I van Wassenberg voor. Het geslacht Flamens was de voorloper van de Graven van Gelre. Hierom kan Gerardus gezien worden als ‘de stamvader van de Graven van Gelre’.
Over zijn leven is niet heel veel bekend. De schaarse beschikbare bronnen, zoals de Annales Rodenses, vertellen ons ook weinig details. Wel is het mogelijk grofweg de levensloop van Gerardus te schetsen. Gerardus werd rond 970 geboren en stierf in 1042. De laatste negen jaar van zijn leven zijn het meest roemrucht.
Flamens zou in 1033 zijn gevlucht uit Antwerpen. De keizer ontfermde zich vervolgens over hem en gaf hem de bevoegdheid over Wassenberg. Hierdoor verkreeg hij zoveel land dat zijn nakomelingen erg machtig zouden blijven. Flamens werd in 1042, na zijn dood, opgevolgd door zijn zoon, Gerardus II Flamens.
Uiteindelijk kwam het geslacht Gelre uit de Flamenses voort. De Hertogen van Gelre zouden in de eeuwen die volgden erg machtig worden. Onder meer Filips II was een hertog van Gelre, evenals illustere namen als Otto I en Karel de Stoute.
Verder lezen:
Elmar van de Ree, CC-BY-SA