Beschadigd, van Sovjet-Unie naar Bemmel

De twee vinden elkaar echter terug in Dortmund en ze trouwen in Bemmel. Ze krijgen drie kinderen. In 1967 gaat Galina voor het eerst terug naar de Sovjet-Unie. Door oorlogstrauma’s en de scheiding van familie en vrienden voelt ze zich niet meer thuis. In 1969 schrijft Galina haar zus:

“En dan is bij mijn dochter een jongetje geboren, ik kijk naar hem en denk, wat zal het leven hem brengen? Voor mezelf bid ik dat het lot hem vriendelijk gezind zal zijn. Neem mij, bijvoorbeeld, vanaf een afstand lijkt alles oké, materialistisch gezien mag je niet klagen. Maar, zoals ook jij, heb ik de psychische pijn alleen gedragen, en dan denk ik wat stel ik nu voor? Geen Russin, geen Hollandse, gewoon simpelweg niets. De Russen kijken me scheef aan omdat ik in Holland leef, en Hollanders denken waarschijnlijk: wees voorzichtig met haar want ze is immers in de USSR geboren. En ik, zusje, denk toch dat ik dat niet wilde. Ik heb niet om deze situatie gevraagd, het gebeurde gewoon zonder enige bedoeling… Ik wens Russen, Hollanders en anderen niets slechts toe, voor mij zijn de mensen van alle naties gelijk, ik maak alleen een onderscheid tussen slechte en goede, eerlijke en oneerlijke. Genoeg, misschien kun jij me ook niet volgen, maar het is me koud om het hart en geloof me toch dat het voor mij een zware last is.”

Voor Galina was dit gevoel een te zware last. In 1978 besluit ze uit het leven te stappen.

Dit verhaal is verzameld in het kader van de tentoonstelling 'Gelderlanders over Grenzen' van het Erfgoedfestival 'Over grenzen van Gelderland', 23 mei t/m 22 juli 2018.