Een pinksterpop op ons dak

In de nacht van eerste op tweede Pinksterdag

In Buren is het een eeuwenoude traditie om met Pinksteren een pop van stro te plaatsen op het dak. Er zijn in de loop der jaren verschillende redenen geweest voor het zetten van zo´n pop zoals een aanmoediging bij vrijgezellen, maar in mijn geval was dat het gegeven dat mijn man en ik nog geen jaar getrouwd waren. En het gebeurde dus vooral bij stellen die nog niet zo lang getrouwd waren..

De achterliggende gedachte was duidelijk te maken aan de bewoners dat ze eens moesten ´opschieten´ met het krijgen van kinderen. Het zetten van de poppen gebeurt altijd in de nacht van eerste op tweede Pinksterdag. We hoorden die dag in 1988 een hoop lawaai op het dak en wisten eigenlijk al wel wat er ging gebeuren. Dat voelde je eigenlijk ook wel aankomen en daarom hadden we alvast een krat bier klaar gezet voor de makers. Want dat hoorde er ook bij.

Wie de pop heeft geplaatst zijn we nooit te weten gekomen, al hebben we natuurlijk wel een idee. De pop heeft ongeveer een week op het dak gestaan. Veel jongerengroepen waren er destijds mee bezig. Soms werden er wel tien tot vijftien poppen per nacht geplaatst Ik ben geboren en getogen in Buren en heb zelf vroeger ook wel eens meegeholpen met het aankleden van poppen. Op het dak gaan durfde ik alleen niet. In het verleden werden daar hele kunstwerken van gemaakt en werden er zelfs kinderwagens het dak op gesleept. De poppen leken dan ook sprekend op de personen voor wie ze bedoeld waren, dat werd in de loop der jaren wel minder.

Wij zijn in 1988 een van de laatsten geweest waar ze zo´n pop hebben geplaatst. Daarna is het geloof ik in 1989 nog één keer gebeurd en toen was het over. Eigenlijk wel jammer. Tenminste, als het niet gebeurt bij mensen die geen kinderen kunnen krijgen, want dan zou het een beetje wreed zijn. Maar voor het overige was het natuurlijk een hele leuke traditie die nu is verdwenen. En het leuke was dat het alleen in Buren zelf gebeurde en niet in dorpen eromheen.