Romeinen

100-200 na chr.

De Romeinse Resten op de Veluwe zijn bescheiden. Dat ze er geweest zijn, staat echter vast! Vlakbij Putten, op de Ermelose Heide, was een Romeins marskamp gevestigd. Deze sporen getuigen van de Veluwe als randgebied van het Romeinse Rijk.

Randgebied

De Veluwe was een randgebied en formeel buiten het rijk gelegen. Het was daarom dat het christendom vooralsnog geen vat kreeg op de Germaanse bevolking. In deze periode voerden de Romeinen het christendom namelijk aan als de officiële godsdienst van het rijk en zorgden daarmee voor een enorme groei van het aantal christenen binnen hun grondgebied. Niet in de gebieden rondom Putten. De positie van de Germaanse godsdienst veranderde in deze periode niet.

Bosgoden

De bewoners van onze streek eerden hun goden in heilige bossen, zoals die van Ermelo (Irminlo). Een van die goden was Thri, waar tegenwoordig nog het Ermelose buurtschap Drie aan herinnert. Belangrijker nog was het zogenaamde Solse Gat. De naam is afkomstig van de Germaanse zonnegod Sól. Op deze plaats offerden de Germanen uit de omgeving er fruit. Misschien was ook de plaats waar de Oude Kerk staat zo'n heilige plaats.

Na de Romeinen

In de Romeinse tijd was de Veluwe vooral op de hogere gronden bewoond. Het West-Romeinse Rijk kwam in 476 ten val en daarmee nam hun invloed en macht in de Nederlanden af. Na het vertrek van de Romeinen waren het vooral de Friese vorsten die boven de grote rivieren de macht in handen namen. In de loop der tijd deed het christendom haar intrede en kwam de natuurgodsdienst op de achtergrond te staan.

Dit verhaal is onderdeel van de canon van Putten. Het volgende venster is hier te vinden.