Hof en Leenstelsel

800-900

In de eerste helft van de negende eeuw schrijft een monnik in het Benedictijner klooster in Lorsch, dat ongeveer twintig kilometer ten noorden van Mannheim ligt, in een oorkonde dat 'Walto (…) in de gouw Hamaland, in het dorp Angrina twee hoeven en een kerk (gaf), in het dorp Waganlose (een nederzetting bij Haalderen) een halve hoeve, in het dorp Doronburc een halve hoeve.(…)'

Dit is de eerste keer dat de drie dorpen met name genoemd worden. Vanaf die tijd moeten de boeren die op de hoeven wonen, ieder jaar op 15 augustus, het feest van Maria Hemelvaart, op de Munnikhof in Gendt verschijnen om belasting aan het klooster te betalen.

De hoeven die grootgrondbezitters aan kloosters of aan plaatselijke machthebbers schonken, maakten deel uit van een domein. Zo'n domein bestond uit een vroonhof, een grote boerderij van een heer met veel land en een aantal hoeven. Kleine boeren kregen in ruil voor hun grond bescherming bij zo'n heer. Zij mochten op hun grond blijven wonen en hoefden niet mee te vechten in de vele oorlogjes. Zulke onvrije boeren worden horigen genoemd.

Munnikhof

In Hulhuizen staat aan de afrit van de dijk tegenover de scheepswerf een boerderij uit 1845 die de Munnikhof heet. Omdat op oude kaarten op (ongeveer) dezelfde plaats een gebouw met dezelfde naam is getekend, zou je verwachten dat op deze plaats het oude administratieve centrum van de monniken uit Lorsch gelegen moet hebben. Alleen is hier nooit iets van archeologische betekenis opgegraven.

Dit verhaal is onderdeel van de canon van Lingewaard. Bekijk hier het volgende venster.