De kinder- en tienerclub van Annita Kambel

'In mijn huiskamer heb ik een kinderclub en als de kinderen twaalf zijn geworden gaan ze naar de tienerclub. Dus eigenlijk heb ik twee clubs. Soms gaan we met de twee clubs een gezellig dagje uit. We zijn bijvoorbeeld naar NEMO geweest. Ons vervoer was een grote bus van de Betuwe-express, want er gingen maar liefst 30 kinderen mee. De vriendjes van de kinderen die naar de club komen mochten ook mee. Ze hebben veel gezongen onderweg. Dat hoort bij zo'n dagje uit. De kinderen konden in NEMO heel wat doen. Ze mochten overal aankomen. Het was een geslaagde dag. Veel kinderen in de buurt kwamen na het uitje naar me toe en zeiden 'Oma, dank je wel.' Dat was bijzonder.'  

Cheyenne is één van de kinderen die elke keer weer met plezier naar de club gaat:
'Ik ga al vier jaar naar de club, vanaf het begin. Oma Kambel organiseert de club, elke twee weken op woensdagmiddag. De club is een vrolijke ontmoetingsplek. We zingen over God. Iedereen mag dan een leuk liedje uitkiezen. Daarna lezen we uit de Bijbel en gaan we knutselen. We noemen oma Kambel gewoon oma. Terwijl zij eigenlijk onze oma helemaal niet is. Maar dat schept een enorme band. Er komen altijd veel kinderen; dat is gezellig! Als de club is afgelopen gaan we vaak naar buiten toe, om te voetballen of gewoon een beetje rond te hangen.'

Interview met Annita Kambel en Cheyenne (12 jaar)

Opgetekend door Mieke Gresnigt 10 maart 2010