Maria van Renkum

Tijdens de reformatie moesten de zusters vluchten en begon voor de Maria van Renkum een langdurige zwerftocht. Via het klooster in Utrecht kwam het beeld uiteindelijk op zolder terecht omdat de voorstelling niet meer paste in de toenmalige voorstelling van Maria. De koster van de betreffende kerk ontfermde zich over haar en schilderde haar mooi wit, volgens het gangbare modebeeld. De nicht van de koster verkoopt het beeldje aan antiquair Brom die het van de kalklaag ontdoet en het weer in ere hersteld.

Teruggekregen

Ondertussen was in 1875 de parochie van Renkum weer tot stand gekomen en de pastor wilde maar al te graag 'het' beeld terug. Geldgebrek of andere redenen stonden een hereniging echter in de weg. Het beeldje kwam terecht bij een kenner en verzamelaar Dhr. Van Stolk die het beeld een prominente plaats in zijn huiskamer gaf. Lange tijd konden de liefhebbers geen afstand doen van 'hun' Maria, ondanks vele verzoeken vanuit de parochie Renkum. Pas in 1928 werd de Maria van Renkum weer naar de oorspronkelijke plaats overgebracht, na meer dan 350 jaar.

De reis

Met haar terugkomst komen ook de bedevaarten weer op gang. Vanuit alle delen van Nederland komen pelgrims haar bezoeken. Toch eindigt hier het verhaal van de Maria van Renkum niet, want opnieuw dreigt er onheil. De Tweede Wereldoorlog noodzaakt pastoor Wolters ertoe het beeld op de handkar te laden en haar een veilig onderkomen te bezorgen bij de familie Wolfs in Ede. Ook daar was het echter niet veilig en dus werd het ondergebracht bij de kunstschatten van het Kröller Müller Museum. Pas nadat de kerk in Renkum volledig was hersteld werd de Maria van Renkum met grote plechtigheid naar haar 'eigen' plaats overgebracht waar zij sindsdien nog steeds te vinden is. Rob Siepermann van de RK kerk te Renkum schreef het verhaal van Maria van Renkum op. Hier als bijlage toegevoegd.

Lees hier meer over Maria van Renkum!