Wereldlichtjesdag

Herdenken houdt dierbare herinneringen levend en de gedachte is dat herinneringen helen, waardoor je verder kunt met leven. We eren en herinneren al die kinderen, jong of oud, door tijdens het aansteken van een kaars hun namen voor te lezen en daarbij letterlijk stil te staan. De avond wordt daarnaast gevuld met live muziek, zang, poëzie, troostende woorden, verhalen en het luisteren naar het speciaal voor Wereldlichtjesdag geschreven lied 'Precious Child' om te verwoorden en te verbeelden wat het gemis van iemand betekent, hoe lang of kort geleden dat ook is. En ook om er gewoon te zijn, samen met anderen die op de een of andere manier het verdriet van het verlies meebeleefd hebben. Vaders, moeders, broertjes, zusjes, opa's, oma's, verdere familie, vrienden en vriendinnen, buren, iedereen die zich verbonden voelt. Sommige mensen herdenken een volwassen kind, anderen zijn er voor een kindje dat niet eens de kans kreeg het levenslicht te zien. Er zijn mensen voor wie het verlies nog heel vers is en anderen voor wie dat al veel langer geleden is. De pijn van het gemis en het verlies van hoop en toekomstdromen die niet uitkwamen, blijven hetzelfde en verbinden mensen die elkaar verder niet kennen. Mocht u de herdenking niet kunnen of willen bijwonen, dan kunt u natuurlijk thuis om 19.00 uur een kaars branden.

Monument van stenen

Het Internationale Monument voor het Onbekende Kind groeit steen voor steen op initiatief van Roses for Children/Stichting Roos met menshoge stenen uit de hele wereld. In 2002 werd de eerste steen geplaatst. In 2004 werd de binnencirkel met 9 stenen onthuld. De stenencirkel staat voor de Rechten van het Kind (voor kinderen die hun jeugd niet kúnnen of kónden beleven) en bestaat in de vorm van een medicijnwiel, waaraan in de Indiaanse cultuur een helende werking wordt toegedicht; het Monument is al voor de helft gerealiseerd. Intussen zijn 18 landen vertegenwoordigd. De Nederlandse bijdrage ligt in het midden van het Monument en bestaat uit een kunstwerk van een Roos met een gedicht van initiatiefnemer van het Monument, zanger/dichter Herman van Veen:

Lieverd,

leven is als sneeuw

Je kunt het niet bewaren

Troost is dat jíj er was

Uren, maanden, jaren..

Rechten

Lily Harting-Companjen, CC-BY-NC