Een dagje Westerbouwing

Zangkoor parochie St. Joseph Den Haag, 1923

Na een paar jaar van serieuze bezigheden vond de leiding van het koor dat de meisjes en jonge vrouwen een uitstapje verdiend hadden. Met de trein naar Arnhem, eenentwintig meisjes, gekleed in fleurige lentejurken, met brede kragen, waar enkele een grote strik aan bevestigd hadden. Korte kapsels, met een lok over het voorhoofd, geheel volgens de mode, stevige stappers, want er moest gelopen worden.

Mijn moeder Corrie Kerkhof en haar zus Fien droegen een jurk in hetzelfde ruitjesdessin, vrijwel zeker door mijn moeder gemaakt, maar de jurk van Fien was versierd met een witte kraag, waaraan een stropdas was bevestigd en mijn moeder had een witte zijden volant om haar nek gedrapeerd. De meisjes waren er klaar voor. Vanuit Arnhem werd de tocht vervolgd met de boot naar de uitspanning Westerbouwing, waar zij een dagje zouden doorbrengen. Westerbouwing is hoger gelegen tegen de hellingen van de Nederrijn. Om er te komen, moesten de meisjes door een gietijzeren poortje, om vervolgens via een trap, langs met narcissen bezaaide hellingen hun weg te vervolgen naar de uitspanning, vanwaar zij onder het genot van een glaasje ranja een prachtig uitzicht hadden over de Betuwe en de Rijn. De uitspanning zelf lag midden in een dichtbegroeid beukenbos. Voor de meisjes, afkomstig uit een stenig gedeelte van de stad Den Haag, van weinig groen voorzien, moet dit een stuk paradijs hebben geleken.
Ze zongen na dit uitstapje in ieder geval weer lustig verder. Gekomen is Uw lieve Mei, Maria! En op het veld de bloemen-sprei, Maria!