De Westerbouwing

Wie is er niet geweest?

Het traditionele gezinsuitje of schoolreisje Mensen die zijn geboren en getogen in de omgeving van Arnhem kennen het misschien wel: de Westerbouwing. Vanaf de jaren 50 een populaire plek voor gezinnen en kinderen om te spelen in de speeltuin en wat te drinken in het restaurant. Het is een uitspanning in de gemeente Renkum. Omdat het wat hoger ligt kan je mooi uitkijken over de Betuwe, Arnhem en Nijmegen.

Ontstaan Westerbouwing Al in 1760 wordt de Westerbouwing genoemd in enkele archiefstukken. Men noemt het 'een huis, schuur op den berg met opgaande hout en boomgaarden'. Door de jaren heen is er veel aangepast aan deze schuur. In 1802 kreeg het een Arnhemse eigenaar. Rond 1824 maakte hij er een theekoepel van. In de theekoepel was hij regelmatig te vinden met zijn familie. Het landgoed werd in 1872 verkocht. En daarmee kwamen ook de eerste grote veranderingen. Bij de theekoepel kwam een woning waar je wat kon eten en drinken, en er kwamen boottochtjes naar de uitspanning toe. Vanuit Arnhem kon men met een boot naar de Westerbouwing. Hierdoor groeide de populariteit! In 1912 kocht de gemeente de uitspanning en in de jaren 30 kwam er een uitkijktoren bij. Westerbouwing verwoest De Westerbouwing ligt tussen de dorpen Doorwerth, Heveadorp en Oosterbeek in en had goed uitzicht over de Rijn. Dit maakte het tot een strategisch punt tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De slag om Arnhem

Tijdens de Slag om Arnhem bleef er weinig over van de uitspanning. Daarom werd er een tijdelijk restaurant gebouwd. Wederopbouw Westerbouwing De jaren vijftig stonden in het teken van de opbouw. Zo ook voor de Westerbouwing. Er kwam een nieuw restaurant met een uitkijktoren. Halverwege de jaren vijftig werd de speeltuin aangelegd. En eind jaren vijftig kwam er een rondrittrein. Deze trein haalde de mensen van de rondvaartboot. Ook kwam er een kabelbaan. Al deze uitbreidingen maakte de plek tot de ideale plek voor een gezinsuitje.

Een leuk uitje

Mevrouw Eutjes kwam er regelmatig met haar ouders: 'Mijn ouders waren vroeger best druk. Toch maakten ze tijd om leuke dingen met ons te doen. Een uitje dat we regelmatig deden was met de boot naar Westerbouwing. Dat ligt bij Doorwerth. Het boottochtje was natuurlijk al leuk. Maar bij de Westerbouwing was ook een kabelbaan en een restaurant. We vonden het heel leuk om daar te zijn.' Mevrouw Donders ervoer het als een heerlijk schooluitje: 'Ook wij gingen met het gezin vaak met de boot naar de Westerbouwing. Daarnaast gingen we er ook vaak met schoolreisje naar toe. Dat was vaak in de kersenperiode, meestal een paar weken voor de zomervakantie. We gingen dan kersen plukken, hingen een dubbele kers achter onze oren en gingen met de kabelbaan.' En de Westerbouwing ging met de tijd mee. Er kwamen botsautootjes, luchtkussens en een kinderbaan. Maar ook de rest van Nederland ging met de tijd mee. Er kwamen steeds meer grote attractieparken. Dit zorgde voor moeilijke tijden en inde jaren negentig is besloten om het pretpark te sluiten. Het restaurant is er nog wel.