De redding van de Walmolen

Actiecomité in de jaren zestig

De Walmolen is in 1850 gebouwd op een stukje van de oorspronkelijke wal die Doetinchem omringd heeft. Deze ronde stellingmolen heeft wieken met een vlucht van 23 meter. Op de plek van deze stellingmolen stond oorspronkelijk een standerdmolen die dienst deed als runmolen. Deze houten molen was kort voor 1850 afgebrand.

Run is gemalen eikenschors wat een belangrijke grondstof is voor de leerlooierijen waarvan er in Doetinchem diverse hebben bestaan. De Walmolen is tot 1908 in bedrijf geweest. Door de komst van de stoommachine verdwenen in 1910 het wiekenkruis, de kap en de stelling. Alleen de romp bleef over.

Sloopbesluit

In jaren vijftig werd de molen niet meer gebruikt en kwam leeg te staan, waarna de gemeente de molen in 1958 van molenaar Becking aankocht. Burgemeester en wethouders besloten de molen en het laatste stukje middeleeuwse stadswal af te breken ten gunste van een parkeerplaats. Hoewel met 14 tegen 6 stemmen de gemeenteraad reeds had besloten om het terrein te egaliseren, kwam er toch nog een burgerprotest. Het initiatief tot de reddingsactie kwam van dokter P. Engelsman, oud-raadslid. Hij ging bij de provincie in beroep tegen het sloopbesluit van de gemeenteraad, terwijl vervolgens de heren G.J.B. Stork en G. van Veen samen een actiecomité oprichtten. Gelukkig is, door hun initiatief, de Walmolen voor Doetinchem behouden gebleven en prachtig gerestaureerd. Jarenlang was er de VVV gesitueerd.

Doetinchem bezit nog twee andere molens. De Aurora-molen in Dichteren en de Benninkmolen op de Varsseveldseweg richting Westendorp.

Naar:
Theo J. Rougoor. Een wandeling binnen de stadswallen van Doetinchem.
Rob Lureman, Jan Steijntjes en Gon Boekkooi. Monument voor een Monument.

Dit verhaal is onderdeel van de canon van Doetinchem. Het volgende venster is hier te vinden.